“KAN BAĞI DEĞİL, CAN BAĞI”

Kızlarını sıcacık, sevgi dolu bir ailede büyüten Şefiye ve Remzi Rahmet yaşadıklarını “Apayrı bir duygu” diye tanımlıyor.

Koruyucu aile olmak kolay bir karar değil. Şefiye ve Remzi Rahmet çifti için de bu kararı almak kolay olmamış. Ancak daha sonra dünyalar güzeli kız çocuklarıyla beraber tam bir aile olmuşlar. Rahmet çifti, koruyucu aile olma serüvenlerini TRT Haber’e anlattı.

Koruyucu aile olmaya nasıl karar verdiniz?

Şefiye Rahmet: Şeyh Zayed Çocuk Yuvası’na halk ziyaretleri oluyordu, 1-1,5 yıl boyunca oraya gittim. Bilfiil her cumartesi gittim, hatta iple çekiyordum gitmeyi. Koruyucu aile sistemini orada duydum. O ara internette de araştırmaya başladım. Evlat edinme çok farklı bir sistem. Onun bekleme süreci çok daha uzundu. Bunda süreç çok daha kısa. Sonra eşime bu konudan bahsettiğimde, eşim biraz tabii fevri davrandı. “Evimizin düzenini bozamam. Sen oraya git gönüllülük yap ama eve almayalım” dedi. Ben bir hafta sonu eşimi de götürdüm oraya. Hediye götürdük çocuklara. Ortamı gördüğü zaman tamamen fikri değişti.

Sonra neler yaşadınız?

Ş. R: Bir kızımı aldım. İki buçuk ay kaldı; sonra biyolojik ailesine geri döndü. Tekrar bir-iki ay bekledik. İki ay sonra bu kızım geldi. Şimdi kızımla çok güzel gidiyor. 7 aylık falandı eve geldiğinde. Bağlanmak çok daha kolay oldu. Alışkın değildik başlarda. Uykusuzluk süreci oldu, çok huysuzdu ve çok ağlıyordu ama atlattık.

Remzi Rahmet: Biraz zorlandık açıkçası. Kaç senedir çocuğumuz olmadığı için gece uykuları, hastalanması bizi biraz zorladı ama alışınca daha kolay oldu.

Koruyucu aile olmaya karar verdiğinizde çevrenizden nasıl tepkiler aldınız?

Ş. R: Kimi “Sağlam ayağına neden diken batırıyorsun” dedi. Benim ve eşimin yakın çevresi ise asla “Neden böyle bir şey yapıyorsunuz” demedi. Çok desteklediler. Kendi çocuklarından hiçbir farkı yok.

R. R: Çevremizde pek tepki veren olmadı. Zaten aileme, anneme, abimlere söyledik. Gayet doğal karşıladılar. Çocuk da gelince onlar bizden daha çok sevindiler.

Kendinizi, çocuğun biyolojik annesinden farklı görüyor musunuz?

Ş. R: Biz de onu beklerken o hamileliği yaşıyoruz. Biz kalbimizden doğuruyoruz onları. Sevgiyle doğuruyoruz. Kan bağı değil can bağı...

Kızınızla nasıl bir diyaloğunuz var?

R. R: Çok güzel. Sürekli oyun oynuyoruz. Sabah kaldırıyoruz, beraber gidip kahvaltılık alıyoruz. Yani anlatılmaz bir duygu.

Biyolojik ailesi bir gün almak ister gibi bir kaygınız oluyor mu?

Ş. R: Oluyor. Zaten diğer kızım gittiği için o kaygı çok daha fazla. Özellikle ilk zamanlar daha çok yaşıyorduk. Şimdi zaman geçtikçe biraz daha rahatladık. Bunu bile bile girdik bu işe. İnşallah düşündüğümüz gibi olmasın diyoruz.

Koruyucu aile olmak isteyenlere ne tavsiye edersiniz?

Ş. R: Hiç beklemesinler… Etrafı hiç dinlemesinler. Lütfen yılmayın, başvurun. Sonu çok güzel. Her zorun bir kolayı var. Onu aldığınız zaman çektiğiniz hiçbir zorluk görünmüyor gözünüze. Anlatılmayacak apayrı bir duygu. Devlet, yuvalardaki çocuklara çok güzel bakıyor ama aile sevgisi apayrı bir şey.